η μπαλάντα του δολοφόνου

Θα σε κρεμάσω
κι από τον τοίχο
το δρόμο σου θα βλέπω να περάσω
Θα δοκιμάσω
να σε πετύχω
κι ύστερα μες στον ύπνο θα ησυχάσω

Δε θα σε κλάψω!
Θα σε κοιμίσω
με τη σιωπή το χέρι μου θα ράψω
Πες το ζωή σου.
Τι να νικήσω!
O ουρανός μια χούφτα από τη γη σου.

Θα κουβεντιάζω με τους πίνακες και τους καθρέφτες
πιο ήσυχα να με δικάζουνε σαν άλλοι επαίτες
«Κανείς δεν άξιζε» θα πούμε
«σε μία νύχτα να δοθούμε»

Δε θα ωριμάσω!
Θα θυσιάσω
τον έρωτα που άφησα να χάσω
Δε θα σε φτάσω!
Θα σε κρεμάσω
κι από το κλάμα μου θα σε δοξάσω