Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

αφρός

Έλα να δεις τον αφρό
πως χυμάει από το ποτήρι
σε κατακόρυφη οδό
και κλειστή η πόρτα μπρος στα χείλη

Κι όσο γελάς
θα μιλάς στον καιρό

Ποιος μες στους άγριους δρόμους
φροντίζει τα εδάφη
και γονατίζει τους ώμους
σαν το μικρό ελάφι

Έλα να δεις την αφή
που παφλάζει μες απ’ την παλάμη
σπασμένη χειρολαβή
κι ισοδύναμη μοιάζει με δράμι

Κι όσο ζητάς
θα κοιτάς τη ζωή