Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

ασταμάτητα.

Των ανθρώπων οι σκιές
μεγαλώνουν στο πέρασμα
κάθε ανυπότακτης φυγής.
Τα πάντα γύρω τους
χρωματίζονται σε κάθε εκδοχή 
που τρομάζει το πέρασμα τους.

Μια νύχτα θέλει για να μπορέσει
να υποταχθεί το σώμα σε μένα.
Τίποτα δεν διαρκεί παραπάνω
από μια στιγμή του μυαλού μου.

Η ένταση των σφυγμών στα χέρια μου 
τρεμοπαίζει με την ήττα 
της κάθε απροσδόκητης φαντασίας.

Δυο λιοντάρια
και δυο ελικόπτερα
προλαβαίνουν να σωθούν από τη νύχτα.

Κάθε τόσο τριγυρίζω χαμένος
και ανυπόστατος στο γύρισμα σου.
Κάθε τόσο αμφιβάλλω για σένα.
Πάντα σε πίστευα όμως καρδιά μου.

από "βολ.ΙΙ" φθινόπωρο '13