Το αίσθημα του ανικανοποίητου ίσως να σε φέρνει μπροστά στην ματαιότητα των πραγμάτων.
Γι' αυτό σου λέω, θα 'ρθει μια μέρα που θα ξαναγεμίσω το μυαλό μου με καπνό για να θολώνει τα τζάμια μου γρηγορότερα κι απ' όταν μπαίνω σε χειμώνα.
Τα λεωφορεία να 'ναι πλαστικά και οι θαμώνες τους θα ηρεμούν σαν άγρια θηρία που κάποιος θηριοδαμαστής ανέλαβε την προσωπικότητα τους.
Θα με ρωτάς το αγαπημένο μου χρώμα
κι εγώ θα σου δείχνω τη θάλασσα όπως περνάει ένας κυνηγός μέσα από τα μακριά και χρυσοδεμένα δέντρα.
Θα με ρωτάς, που πήγε ο έρωτας
κι εγώ θα σου απαντώ, αν μου φέρε καρδιά μέσα σε μαύρο κουτί.
θα με ρωτάς γενικά κι αόριστα τι είναι ο άνθρωπος,
κι εγώ θα κλείνω τα μάτια ρουφώντας ό,τι είχε απομείνει από την προηγούμενη στάση του λεωφορείου.
Κάπως έτσι θα γινόμαστε ένα κι εσύ αλλώκοτη στο πέρασμα του,
πάντα θα με ρωτάς
για να βρίσκω χρόνο να περνάω μαζί σου.
από βολ.ΙΙ
φθινόπωρο '13
Γι' αυτό σου λέω, θα 'ρθει μια μέρα που θα ξαναγεμίσω το μυαλό μου με καπνό για να θολώνει τα τζάμια μου γρηγορότερα κι απ' όταν μπαίνω σε χειμώνα.
Τα λεωφορεία να 'ναι πλαστικά και οι θαμώνες τους θα ηρεμούν σαν άγρια θηρία που κάποιος θηριοδαμαστής ανέλαβε την προσωπικότητα τους.
Θα με ρωτάς το αγαπημένο μου χρώμα
κι εγώ θα σου δείχνω τη θάλασσα όπως περνάει ένας κυνηγός μέσα από τα μακριά και χρυσοδεμένα δέντρα.
Θα με ρωτάς, που πήγε ο έρωτας
κι εγώ θα σου απαντώ, αν μου φέρε καρδιά μέσα σε μαύρο κουτί.
θα με ρωτάς γενικά κι αόριστα τι είναι ο άνθρωπος,
κι εγώ θα κλείνω τα μάτια ρουφώντας ό,τι είχε απομείνει από την προηγούμενη στάση του λεωφορείου.
Κάπως έτσι θα γινόμαστε ένα κι εσύ αλλώκοτη στο πέρασμα του,
πάντα θα με ρωτάς
για να βρίσκω χρόνο να περνάω μαζί σου.
από βολ.ΙΙ
φθινόπωρο '13
