Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Τα σύννεφα...

  Πριν να χαράξει σου είχα πει κάποιες φορές σ ' αγαπώ, άλλες πάλι έβρισκα τους τρόπους να σ' το δείξω πριν μας δει η πρώτη ηλιαχτίδα, εκείνη η πρώτη γραμμή σ' έναν ουρανό μπλε βαθύ.
   Τα σύννεφα δεν τα υπολόγιζα, τα κρατούσαν άλλοι αγκαλιά. Τώρα έφτασα να τα κοιτώ, να τ' αντιλαμβάνομαι, να τα δέχομαι, να τα υπολογίζω...
   Οι σχέσεις των ανθρώπων τελικά μοιάζουν με τα σύννεφα. Πότε δακρύζουν και πότε χαμογελούν...
   Αν ήξερα πως οι δυνάμεις μου αντέχουν στο χρόνο θα ΄λεγα πάντα σ' αγαπώ, αλλά δεν ξέρω αν μπορέσω να φτάσω μέχρι την κορφή.
   Ο ουρανός είναι μακρύς μέχρι να βρω το δικό μου σύννεφο.

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Μια βόλτα στο παράθυρο μου

Μια βόλτα στο παράθυρο μου και κάτι ν' αλλάζει.
Μια νέα μέρα ξεκινά κι εγώ αναζητώ τη γεύση του ζεστού πρωινού καφέ.
Υπάρχουν πολλά συναισθήματα, όταν αναβλύζει, όταν ξεχύνεται από το μπρίκι κι εγώ προλαβαίνω ίσα ίσα να κάψω τα χέρια μου..
Μύρισα την κούπα για λίγα δευτερόλεπτα. Τι αίσθηση!
Προς το παρόν θα πιω μια γουλιά και θα τ' αφήσω εκεί, πάνω στο ατσαλάκωτο τραπεζομάντηλο.
Το πρώτο μου τσιγάρο το παρομοιάζω με ιεροτελεστία.
Τα σπιρτόκουτο μου πια πέρα κι έχουν μείνει μέσα μόνο δυο τρία σπίρτα για να μου θυμίσουν τη χθεσινή βραδιά.
Τι βραδιά κι αυτή! Αμέτρητες λέξεις, η μία χωμένη μέσα στην άλλη, να μπαινοβγαίνουν ασυναίσθητα τις ώρες της αγρύπνιας μου!
Όχι, δε θέλω να κατηγορήσω τον εαυτό μου για την παράλογη συμπεριφορά μου, όπως και δε θέλω να ρίξω το φταίξιμο πουθενά.
Μια βόλτα στο παράθυρο μου και κάτι αλλάζει.
Δεν κατάλαβα ποτέ πως έπιασα το πρώτο μου τσιγάρο, πως η μυρωδιά του με γλύτωσε δίνοντας με τη δυνατότητα ν' ανάψω για χρόνια μετά ακόμα τόσα.
Ξέρεις, όταν κλείνω τα μάτια και τραβάω τον καπνό σε σκέφτομαι. Σκέφτομαι εκείνα που περάσαμε , εκείνα που δε μ' άφησαν να σε κρατήσω εδώ κοντά μου. Ίσως να είναι και η μόνη διέξοδος μου.
Η μόνη στιγμιαία σκέψη πριν ν' ανοίξω και πάλι τα μάτια μου και βγω στην πραγματικότητα.
Μια βόλτα στο παράθυρο και κάτι έχει αλλάξει.

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Στιγμή: Η ενδιάμεση τελεία των αποσιωπητικών!

    Αν χρησιμοποιούσα ποτέ κάποια ορολογία για να εξηγήσω τι μπορεί να σημαίνει η λέξη στιγμή, ίσως να την παρομοίαζα με τα στίγματα, τα αποσιωπητικά. Φαντάσου πως η πρώτη τελεία είναι το παρελθόν, η τρίτη το μέλλον και η ενδιάμεση η στιγμή. Εκείνη που περνά και χάνεται, που αποτυπώνεται στο βιβλίο του σύμπαντος σε κλάσματα δευτερολέπτου. Το κλικ της φωτογραφικής μηχανής!