Το ξυπνητήρι με ξυπνάει κι η ώρα δείχνει 6. Θα μπορούσα να ξυπνήσω, όμως το όνειρο φαίνεται πιο γλυκό από την ίδια την καθημερινότητα. Ζήτησα παράταση και γυρνάω από την άλλη, ποιος ξέρει μπορεί σε μια ώρα κάτι ν' αλλάξει.
Περιμένω πως και πως ένα μήνυμα, ένα τηλεφώνημα, μια φωνή τόσο γνώριμη. Η εικόνα σου καρφωμένη στο μυαλό σαν ένα μαχαίρι που καρφώθηκε γερά στο χώμα...
Ακόμα μπορώ να μετράω αντίστροφα, δεν έχω χάσει το χρόνο, τα λεπτά. Δε θέλω να γυρίσω σ' όλα εκείνα τα αδιάφορα..Μόνο σε σένα.. Εσύ τολμάς κι εγώ έχω αγκαλιάσει ένα χέρι.. Το χέρι σου..
