Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Ένα όνειρο απλό, καθημερινό, σεξουαλικό, μαχητικό, τρομακτικό...

  Πόσο μπορεί να διαρκέσει κι εσύ μετά απ' αυτό να δώσεις τη λύση που απαγορεύει το σώμα σου, 
η στενόμυαλη κρίση σου, ο απλησίαστος κόσμος σου.


  Χρόνια γύρευα μέσα μου τη σκουριά, αλλά πια έχει γυαλίσει.. 
  
  Το ασημένιο μου τόξο έχει καθαριστεί, το χρυσό μου μαχαίρι έχει θαφτεί και πάλι έρχεσαι εσύ,  πίσω από ένα βράχο κρυμμένος. 
  
  Ποιος είσαι εσύ; σε ρωτάω. Μου απαντάς ο έρωτας. 
  
  Ποιος είσαι εσύ; ξαναρωτάω, μου απαντάς ο νέος δρόμος..
  
  Ποιος δρόμος; Ο δρόμος της καρδιάς που είχες χάσει τα ίχνη του. 
  
 Είμαι ο χάρτης που θα σε καθοδηγήσει να βρεις το νέο σου εαυτό..